-
1 stock
[stɔk] 1. n( supply) zapas m; ( COMM) zapas m towaru; ( AGR) (żywy) inwentarz m; ( CULIN) wywar m; (descent, origin) ród m; ( FIN) papiery pl wartościowe; ( RAIL) (also: rolling stock) tabor m (kolejowy)2. adjreply, excuse szablonowy3. vtto take stock of ( fig) — oceniać (ocenić perf) +acc
Phrasal Verbs:- stock up* * *[stok] 1. noun1) ((often in plural) a store of goods in a shop, warehouse etc: Buy while stocks last!; The tools you require are in / out of stock (= available / not available).) zapas2) (a supply of something: We bought a large stock of food for the camping trip.) zapas3) (farm animals: He would like to purchase more (live) stock.) żywy inwentarz4) ((often in plural) money lent to the government or to a business company at a fixed interest: government stock; He has $20,000 in stocks and shares.) kredyt5) (liquid obtained by boiling meat, bones etc and used for making soup etc.) bulion6) (the handle of a whip, rifle etc.) trzonek, kolba2. adjective(common; usual: stock sizes of shoes.) typowy3. verb1) (to keep a supply of for sale: Does this shop stock writing-paper?) prowadzić, mieć na składzie2) (to supply (a shop, farm etc) with goods, animals etc: He cannot afford to stock his farm.) zaopatrywać•- stockist- stocks
- stockbroker
- stock exchange
- stock market
- stockpile 4. verb(to accumulate (a supply of this sort).) gromadzić- stock-taking
- stock up
- take stock -
2 be sold out
1) (to be no longer available: The second-hand records are all sold out; The concert is sold out.) być wyprzedanym2) (to have no more available to be bought: We are sold out of children's socks.) być wyprzedanym, nie mieć na składzie
См. также в других словарях:
skład — m IV, D. u, Ms. składadzie; lm M. y 1. «miejsce odpowiednio przystosowane, przeznaczone do czasowego przechowywania, magazynowania materiałów lub wyrobów, magazyn; dawniej także: sklep, szczególnie sklep z towarami jednej branży» Skład amunicji,… … Słownik języka polskiego
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… … Słownik języka polskiego
obejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obejmowaćmuję, obejmowaćmuje, obejmowaćany {{/stl 8}}– objąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, obejmę, obejmie, obejmij, objął, objęła, objęli, objęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
